

Multum in parvo - Much in little
A lot of dog in a small space


The character of the Pug is known as:
-
courageous
-
intelligent
-
devoted & affectionate
-
good with children
-
touchy
-
ease nature
-
happy
-
funny
-
they like al kinds of food
-
real comedians
-
play silly pranks and antics
-
hard on themselves
A Dutch children's song about the pug:
Toen onze mop een mopje was,
Was hij aardig om te zien;
Nu bromt hij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Waf-woef, waf-woef,
Waf-woef, waf-woef,
En bijt nog bovendien;
Nu bromt hij alle dagen
En bijt nog bovendien.
Je bent een recht bedorven dier!
Eerst at je wat ik bood;
Nu wil je lekkre beetjes.
En lust niet eens meer brood.
Waf-woef, waf-woef,
Waf-woef, waf-woef,
En lust niet eens meer brood.
Nu wil je lekkre beetjes.
En lust niet eens meer brood.
De mop zie hierop tot de knaap:
Hoe dwaas praat gij daar toch!
Had gij mij niet bedorven,
'k Was een lief mopje nog.
Waf-woef, waf-woef,
Waf-woef, waf-woef,
'k Was een lief mopje nog.
Had gij mij niet bedorven,
'k Was een lief mopje nog.
The Name "PUG”
The word "Pai” came to be used as the name for this type of dog, and it is possible that to Western ears this name may have resembled the name now used in the West, "Pug.” In 1731 the word "Pug” was defined in a dictionary as a nickname for a monkey or dog. Marmosets were popular as pets at that time, and the Pug’s squashedin face probably caused it to share the same name.
Another possibility is that the name originated from the Latin word pugnus, which means fist, as some people thought that the shape of the pug’s face resembled a clenched fist. The word "Pug” or "Pugge” was also a term of endearment, though it may also be a derivation of "Puck", conjuring up Shakespearean images of an impish face.
In some Continental countries, the Pug is still known by the rather quaint name "Mops,” which comes from the Dutch word "Mopshund". The verb "mopperen" means to grumble, and the name "Mops” may well have come into use because of the breed’s wrinkled, frowning appearance.
In France the name used was "Carlin", after a famous 18thcentury actor who was renowned for his role as Harlequin. It is thought that the name "Carlin"was, and still is, used for the Pug in France because of the breed’s black mask. In Spain they call the pug "Carlino" or "Doguillo", in Italy "Caganlino" and in Holland and Germany they call the Pug "Mops".
They are full of personality, each their own. Characteristic to each is loyalty - once you are bonded, they're stuck to you like glue. They're excited and eager to participate in life with you, whatever it may bring or wherever it may take you.....
Het gezicht van de mops is bijzonder komisch om te zien. Het vertoont diepe rimpels rond de grote, donkere ogen en een plat rond gezicht. De legende wil dat de Chinezen, die het fokken van de mopshond bestuurde deze rimpels zeer waardeerde omdat ze leken op de "goed geluk" symbolen in hun taal. Vooral de mopsen met rimpels die de letters voor het woord "prins" in het Chinees (karaktertekens) leken te vormen werden zeer gewaardeerd.
De moedervlekken (moles) op de wangen worden "beauty spots/marks" genoemd.
De mops heeft een karakteristieke onderbeet (de onderste tanden iets uit voorbij de bovenste tanden), wat de indruk geeft dat ze continu tegen je 'glimlachen' of zelfs jouw als baas 'uitlachen'. Met hun grote, expressieve ogen kunnen ze op een bijzondere manier naar je kijken. Ze kantelen hun hoofd naar links en/of rechts in een zeer expressieve manier wanneer je tegen ze praat zodat het lijkt of ze ieder woord begrijpen van wat je zegt. Mopsen zijn clowns in hart en nieren, maar ze gedragen zich met waardigheid.
Mopsen zijn blij en aanhankelijk, trouw en charmant, speels en ondeugend. Ze zijn zeer intelligent en erg leergierig, maar ze kunnen bijzonder eigenzinnig en halsstarrig zijn zodat het trainen van de mops een echte uitdagend is. Temperament wordt beïnvloed door een aantal factoren, waaronder erfelijkheid, training en socialisatie.
De mopshond moet u met zachte hand opvoeden. Hij is gevoelig voor de intonatie van uw stem, waardoor harde strafmaatregelen overbodig zijn. De toon kan hem al duidelijk maken of iets wel of niet mag. Dit ras is gevoelig voor straf en daarom is het belangrijk om bij het corrigeren NIET te schreeuwen of gebruik te maken van een zware stem.
NIET door luider te praten maar wel de wijze waarop.........
Verwacht niet dat een mop waakt of jaagt. Mopsen werden gefokt om als metgezel te dienen en dat is precies wat ze het beste doen. De mops hunkert naar genegenheid en kan de hele avond op je schoot zitten als je naar de televisie kijkt of een boek leest. Mopsen zijn erg nieuwsgierig en houden je voortdurend in de gaten. Ze volgen je overal in en rond het huis om te zien wat je doet. Kortom: Als ze niet hun 'dutje doen', dan doe je alles samen met je mops!! Ook zullen ze je meedogenloos bedekken met kusjes om te laten zien hoeveel ze van je houden. De eigenaardige geluiden die ze produceren, net zoals menselijke baby's: snurken, snuiven, knorren, en schreeuwen is ook iets wat veel pug eigenaars waarderen in hen. Sommige mopsen kunnen als ze blij zijn spinnen zoals katten en ook hebben ze de vreemde gewoonte om in je gezicht te niezen als je ze knuffelt. Een mops zal erg ongelukkig worden als zijn toewijding niet wederzijds is.
Als ze zitten en slapen dan doen ze dat op een 'typische' manier die we bij andere honden niet zien. Ze kunnen in een soort van 'Boeddha' positie zitten met hun benen open voor hen in plaats van onder hen. Ze liggen in een 'kikker' positie met hun benen gestrekt en naar achteren, een positie die ook gezien wordt bij verschillende soorten Bulldoggen.
Als ze blij zijn kunnen ze ongelooflijk met hun 'kont wiebelen'. In plaats van alleen met hun staart te kwispelen wiebelen ze hun hele achterkant, zozeer zelfs dat het lijkt alsof hun hoofd eraf zal vallen.
Veel mopsen houden van een vaste routine en regelmaat. Met andere woorden: een vast tijdstip voor de voeding, een vaste tijd om een dutje te doen, een vaste tijd om te gaan wandelen en naar bed te gaan.
Vanwege dit, zijn ze meestal in staat zichzelf aan te passen aan hun eigenaar en hun thuis routine. Ze zijn niet het type hond dat je wakker zal maken in het holst van de nacht.
De mops is ideaal voor oudere eigenaars en een goede keuze voor flatbewoners omdat het een klein, rustig ras is en ze relatief inactief zijn binnenshuis, ondanks dat ze soms speels en wat onstuimig kunnen zijn. Ook zijn ze erg geschikt voor families met kinderen die geleerd hebben niet te ruw met ze te zijn. Kinderen houden van hun gevoel voor humor en van de zachte, fluweelachtige vacht. De uitpuilende ogen (potogen) en het gerimpelde gezicht geef ze een beetje het uiterlijk van een 'aapje'. Mopsen op hun beurt zijn vrij tolerant met kinderen en stevig genoeg (cobby) om te ravotten en te spelen met kinderen. Echter, kinderen die een actief huisdier willen om ballen op te halen of te voetballen zullen teleurgesteld worden met een mops.
Mopsen zijn goede reizigers en blaffen niet buitensporig veel. Hoewel wilskrachtig en eigenwijs, zijn ze zelden agressief, het zit gewoonweg niet in de natuur. Soms moet hij wat tegen zichzelf beschermd worden, dit hondje loopt overal onbevreesd op af en naar toe. De mops is goed in de omgang met andere honden, vooral met andere mopshonden.....
N.B. Volwassenen moeten altijd toezicht houden tussen de interacties van kinderen en huisdieren ongeacht het ras.
